آدم های بی هندزفیری!

اوتو کورکتِ گوشی برای من هیچ وقت فرج نبوده. از اینکه یک جمله ی معنادار و بسیار مثبت رو تبدیل کنه به بی معنی ترین فحشی که میتونی به کسی بدی بگیر، تا این اواخر که معلوم نیست کجای هوش مصنوعی اش چپوندن که آدم های بی هندزفیری!...

 

همچنان نارفیق ترین جرم زندگیم اینه که با کلی استرس و فحش دادن به خودم، در حالی که فکر میکنم تولد رفیقم و فراموش کردم، میرم سروقتش و کلی عذرخواهی و من به چه دردت میخورم و چرا واقعن با من دوستی ردیف میکنم و بعدش آرزوهای سال جدیدم و قطار میکنم و اولین پیغامی که از رفیق مذکور میگیرم چیه؟ عزیز دلم به تولد من هنوز چند روز مونده!!

 

 

به سیریوس، من از اولش هم آدم تاریخ نبودم، این اواخر فهمیدم آدم جغرافیا هم نیستم، اما تو باعث شدی آدم ادبیات بشم و باقی بمونم...

آدم های بی هندزفیری!...

 یک ماجرایی هست در علم فیزیولوژی و اکولوژی به اسم پارابیوسیس. همین که انگلیسی شو گذاشتم تو عنوان. خلاصه اش یعنی ‍«زندگی در کناره». اینکه برداری دو موجود زنده را پیوند بزنی به هم و ببینی نتیجه چه میشود آدم های بی هندزفیری!...